Czym objawia się rozdwojenie jaźni i jakie są jego przyczyny?

Koncepcja leczenia zaburzeń z rozdwojeniem jaźni istnieje od dawna. Objawy zostały już dawno zbadane i opisane. W dzisiejszym świecie ten stan jest powszechny ze względu na szybkie tempo życia i emocjonalne przeciążenie myślami. Ogólny obraz sytuacji może być jaśniejszy po przeprowadzeniu serii badań i ustaleniu przyczyn.

Dwubiegunowe zaburzenie osobowości to choroba, która charakteryzuje się manifestacją innej osobowości u zdrowej osoby. Mówiąc inaczej, są to przypadki, w których dana osoba może różnie reagować na jedną sytuację. Inna osobowość przejmuje nad nimi kontrolę i jest to czynnik przerażający dla otoczenia. Jeśli choroba zaczyna postępować, osoba może po prostu zapomnieć, co się z nią działo kilka minut temu i z kim rozmawiała. Czasami można odnieść wrażenie, że od dawna żyje w dwóch równoległych światach.

Dowiedz się, czym jest rozdwojenie jaźni i jak poradzić sobie z tym problemem.

Kilka faktów na temat bifurkacji

• W prawie wszystkich przypadkach rozdwojenie jaźni ma bezpośredni związek z zaburzeniami psychologicznymi, które miały miejsce
  w dzieciństwie, aż do 9 roku życia;
• Kobiety są bardziej narażone na przemoc i dlatego zaburzenie to jest u nich bardziej powszechne;
• 20% pacjentów z tym zaburzeniem stosowało leki psychotropowe;
• Ponad połowa pacjentów z rozdwojeniem jaźni podejmowała próby zakończenia życia, a sytuacja pogarsza się podczas snu.

Rozszczepiona osobowość to przestarzała nazwa. Jednak jeszcze kilka wieków temu syndrom ten nazywano „opętaniem przez diabła” ciała i umysłu człowieka. Ludzie byli przekonani, że siły nadprzyrodzone zaczęły dotykać tę osobę i naszym obowiązkiem było jej pomóc. Druga nazwa pojawiła się stosunkowo niedawno i nie była zgodna z rzeczywistością. Wierzono, że tacy ludzie są opętani i opanowani przez diabły. Nie istniała wówczas żadna metoda leczenia, demony wypędzano przy pomocy najbardziej brutalnych środków.

Zaburzenie dysocjacyjne tożsamości zostało po raz pierwszy opisane przez szwajcarskiego lekarza Paracelsusa w odległym XVI wieku. W tym miejscu odkrycie zostało wstrzymane na wiele lat. Oficjalnie został zarejestrowany dopiero w 1975 roku. Wielu wątpiło w istnienie choroby i było przekonanych, że pacjenci po prostu odgrywają jakąś rolę. Obecnie rozszczepienie osobowości jest oficjalnie uznawane za chorobę i wymaga obowiązkowego leczenia.

Symptomy, oznaki rozdwojenia jaźni i leczenie

Objawy są następujące:

• Pacjent może oddalić się od konkretnej sytuacji i stać się kimś na pewnych odcinkach życia. Jeśli weźmie się pod uwagę drugą osobowość, to różni się ona od zwykłego zachowania i działań fizycznych. Na przykład, jeśli osoba jest spokojna w zwykłym życiu, może zacząć zachowywać się w sposób zrelaksowany. Charakterystycznymi oznakami jest to, że osoba zaczyna mówić innym głosem i pojawiają się nowe maniery.
• Wygląd osobowości wynika bezpośrednio z aktualnego kręgu społecznego danej osoby. Wiele osób uważa, że jest to przejaw obsesji.
• Zaczyna zapominać o chwilach, które miały miejsce. Może to mieć negatywny wpływ na wydajność pracy, ponieważ chwile z życia zaczynają umykać z pamięci.
• Często osoba dotknięta rozdwojeniem jaźni mówi, że słyszy głosy. W tym momencie osoba znajduje się w transie. Osobliwością jest to, że jeśli pacjent choć raz był w takim stanie, chce do niego wrócić. Uczucie czegoś nowego nie daje spokoju. To jest jak narkotyk, wpływa na nastrój i styl życia.
• Może wystąpić zwiększona depresja, lęk i wahania nastroju. Wspomina się, że tacy pacjenci mają koszmary senne. Około 60% ludzi dobrowolnie próbuje zakończyć życie.

Nie ma dokładnej definicji przyczyn powstawania tej choroby. Lekarze są pewni, że może to być reakcja na stres w okresie dzieciństwa i dojrzewania. Problemy dysocjacyjne mogą być również wywoływane przez wszelkiego rodzaju przemoc, w tym wykorzystywanie seksualne. Badania wykazały, że w rodzinach, w których rodzice byli zaangażowani w tyranię, u dzieci może wystąpić rozszczepienie. Nie zapominaj, że wszystkie zaburzenia psychiczne wymagają leczenia.

Rokowanie i leczenie rozdwojenia jaźni

Wśród psychiatrów panuje powszechne przekonanie, że im wcześniej dojdzie do rozdwojenia osobowości, tym gorsze są rokowania społeczne. Należy zaznaczyć, że najbardziej niebezpiecznym zespołem jest zespół rozdwojenia osobowości. Całkowite wyzdrowienie jest prawie niemożliwe w przypadku tego typu choroby psychicznej. Wynika to przede wszystkim z faktu, że każda z osobowości może wykazywać nieprawidłowości psychologiczne.

Główne metody leczenia to metody poznawcze i racjonalne, w których specjalista pracuje nad rozwinięciem krytycznego spojrzenia na własny stan. Psychologowie behawioralni zajmują się wyłącznie tą terapią. Bardzo ważne jest, aby spróbować odtworzyć wszystkie traumatyczne przeżycia, które mogły się wydarzyć w kontaktach z rodzicami, partnerem, przyjaciółmi. Pomoże to ustalić, co sprawiło, że konieczne było ukrycie się za dwiema maskami.

Istota tej metody polega na tym, że lekarz nieustannie stara się zebrać wszystkie oderwane osobowości pacjenta i połączyć je w jedną całość.
forma. Doskonałym mechanizmem gromadzenia tych elementów jest hipnoza. Hipnoza jest zresztą mieczem obosiecznym — może zarówno pomóc pacjentowi uporać się z problemem, jak i uderzyć w jego psychikę. Krótko mówiąc, jest to praca jubilerska, która musi być wykonana przez dobrego fachowca.

Leczenie farmakologiczne zaburzeń z rozdwojeniem jaźni jest stosowane w celu radzenia sobie z występującymi efektami wtórnymi. W przypadku depresji należy stosować leki przeciwdepresyjne. Możliwe jest jednoczesne leczenie więcej niż jednym lekiem.

Prognoza

Leczenie trwa długo, ale jeśli zostanie osiągnięty pożądany efekt, nastąpi znaczna poprawa jakości życia. Jest to rzadkie schorzenie, dlatego można je powierzyć wyłącznie wykwalifikowanemu specjaliście. Często stosuje się trzy kombinacje — psychoterapię, środki farmakologiczne i hipnozę.

Leczenie rozdwojenia osobowości

Porównując chorobę z zewnętrzną chorobą psychiczną, jest ona znacznie poważniejsza. Leki są potrzebne do leczenia objawów powierzchownych. Główną techniką jest psychoterapia.

Zadaniem psychologa jest zbliżenie osoby do siebie w sposób „oderwany”. W tym przypadku pomocne są długie rozmowy, hipnoza i leki, które pomagają obudzić pacjenta. Mechanizm ten może przynieść rezultaty lub, przeciwnie, pogorszyć sytuację. Dlatego zaleca się ostrożność przy wyborze lekarza. Tylko dobry fachowiec może wykonać tę pracę. Lekarze są przekonani, że prawie niemożliwe jest trwałe wyleczenie zaburzeń z rozdwojeniem jaźni, ponieważ są one wpisane w organizm. Może to trwać latami, a powrotu do zdrowia nie można nazwać całkowitym.

Przyczyny i diagnoza

Źródło: Freepik.com

Często zdarza się, że zaburzenie zaczyna się rozwijać pod wpływem stresu. Trudne momenty w życiu, traumy psychologiczne w okresie dojrzewania zmuszają naszą psychikę do budowania mechanizmów obronnych i zmiany percepcji. W mózgu dochodzi do zablokowania osobowości aż do rozwidlenia, o którym mówiliśmy. Okazuje się więc, że jedna osobowość śpi, a druga bawi się w klubie.

Dysocjacja ciała jest zjawiskiem normalnym, wpisanym w naturę. Jednak przemoc to nie wszystkie czynniki przyczyniające się do powstawania chorób. Można wyróżnić kilka kryteriów:

• Osoby o lekkim usposobieniu, które uwielbiają być w centrum wydarzeń i przyciągać uwagę;
• Występowanie wad układu nerwowego;
• Substancje psychotropowe, spożywanie alkoholu;
• Efekty uboczne znieczulenia;
• Długotrwały stres, który często występuje podczas wojen, tsunami, powodzi i innych katastrof.
• Należy zauważyć, że podczas pierwszego badania lekarz może nie zauważyć żadnych nieprawidłowości. Wyraźnym objawem są problemy z pamięcią, które często występują u osób starszych. Dlatego lekarze niechętnie stawiają taką diagnozę.

DRI jest najczęściej mylony ze schizofrenią. Istnieje jednak wiele różnic między tymi dwoma zespołami. Schizofrenia objawia się występowaniem halucynacji i przekonaniem o istnieniu czegoś nadprzyrodzonego. Jest to choroba, która całkowicie niszczy od wewnątrz, ale nie tworzy sobowtórów.

Są też tacy, którzy uważają, że rozdwojenie jaźni to tylko brutalna fantazja. Chorobę można zdiagnozować po przeprowadzeniu licznych testów, obserwacji i hipnozy. Aby wykryć diagnozę, lekarze mogą zastosować leki hamujące.

Jak samodzielnie rozpoznać rozszczepienie osobowości?

Prawie każdy może mieć rozdwojenie jaźni, kiedy np. fantazjuje, wyobraża sobie, że rozmawia z kimś lub unosi się w chmurach. Wiele maluchów wymyśla sobie swoich przyjaciół, bawi się z nimi i tworzy różne historie. To nie jest zjawisko paranormalne. Problem zaczyna się, gdy osoba nie jest w stanie kontrolować swojej osobowości i w porę się przestawić. Potrafi gwałtownie przechodzić z jednego do drugiego. Naukowcy nie umieją powiedzieć, co jest przyczyną tego zjawiska.

W trakcie przechodzenia człowieka z jednej osobowości do drugiej może nastąpić zmiana osobowości:

• Nagła zmiana charakteru, zmiana gestów, wyrazu twarzy, pisma, głosu, upodobań smakowych. Osoba taka może zacząć opowiadać różne historie swojego życia. Często zdarza się, że osoba przeciwna ma zupełnie inne przyzwyczajenia i inne spojrzenie na życie.
• Osoba ta nie kontroluje już swojego zachowania, gestów, wypowiedzi i działań. Może płakać, być w stanie przygnębienia, a po kilku minutach wybuchnąć śmiechem do tego stopnia, że trudno mu się powstrzymać.
• Może objawiać się niespójną mową, niepamięcią lub muczeniem.
• Zaniki pamięci, które powodują usunięcie wspomnień, wydarzeń, które miały miejsce dosłownie dzień wcześniej, a nawet nawyków. Zazwyczaj warto wszcząć alarm, gdy osoba zaczyna zapominać zbyt wiele informacji.
• Jedna osoba może nagle włączyć się i wyłączyć. Dlatego nawet w obecności terapeuty może on opowiadać zupełnie inne historie, po prostu dlatego, że nie pamięta, o czym mówił wcześniej.
• Pogarszający się stan zdrowia, bezsenność. Może to być nagłe uczucie mrowienia w żołądku, problemy z układem trawiennym lub migrena.